อยู่ใกล้กันมาสี่ห้าปีไม่เคยห่างสักวัน มันก็จะเป็นไร ถ้าฉัน จะ ขาดเธอไป ไม่ต้องพบเจอกันไม่ได้ยินเสียงเธออีกเลย ตลอดชีวิต
ตัวเล็กผมขอยืมเพลงนี้ส่งให้แก้วหน่อยนะ
cvด : "เจ็บที่รัก http://www.tumtoon.com/1music/jeb_t_ruk.htm"
cvด : "กลับมาฟัง ตัวเอง แล้ว โดน อีกครั้ง ..ฉันมันเลยต้องเง๊าาาา"
cvด : "มีเธอเอาไว้ เกาะ http://www.tumtoon.com/gor.htm"
cvด : "ด่า กู๋ ไว้ กู๋ ส่ง สมุน มา ละ เริ่ม เข้ามาละ"
cvด : "เสดแน่ๆ กุ เล่นกะใครไม่เล่น ๆ กะ กู๋"
cvด : "ต้องเรียกไจโกะ มาช่วยละ งานนี้ เอาตุ๊กตาแมวโดเรม่วน มาเคาะหัว กาดอ"
cvด : "อยู่ใกล้กันมาสี่ห้าปีไม่เคยห่างสักวัน มันก็จะเป็นไร ถ้าฉัน จะ ขาดเธอไป ไม่ต้องพบเจอกันไม่ได้ยินเสียงเธออีกเลย ตลอดชีวิต"
cvด : "เจ็บที่รัก http://www.tumtoon.com/1music/jeb_t_ruk.htm"
cvด : "กี่ครั้ง http://www.tumtoon.com/gee_krang.htm"
cvด : "อยู่ด้วยกันตลอดเวลายังทำได้ แค่เลิกกันไป ทำมัย มัน จะ ทำไม่ได้ มันก็ ต้องได้ ง่ายๆ ไม่ต่างกัน"
cvด : "เดินไปทางเดียวกันมาหกปี ยังเดินได้ แล้ว ทำมัย จะเดินแยกกัน ไม่ได้ วะ ใช่มั้ย"
cvด : "คิดง่ายๆ"
cvด : "จะให้อยู่ด้วยกันไปอย่างนั้น ตลอดชีวิต รึงัย คนนะไม่ใช่ หุ่นตุ๊กตาแต่งงาน"

23:59
สรุปว่าหิว
ผมคิดว่าพวกคุณมีปัญหาเรื่องของคำสั่ง
มาตั้งแต่เกิด ...
เริ่มจากก่อนที่ความเป็นลิง ของคุณยังคงอยู่
มันก็หายไป เพราะ ลิงที่ถูกฝึกสอน มันย่อม...
กลัวคำสั่ง กลัวการทำโทษ นั่นคือนิสัยของ สัตว์เลี้ยง
ทั่วไป ...
ในที่ๆคุณจะสามารถเป็นตัวเองได้ โดยไร้ซึ่งคำสั่งใดๆ
ที่นั่น ... คงจะเป็นที่ๆคุณปรารถนา กันทั้งนั้น
แต่ ทำยังงัย เมื่อ คุณไม่มีที่นั่น ในตอนนี้
การออกคำสั่ง จึงเป็นทางออกของพวกคุณ
พวกคุณต้องการ ออกคำสั่งต่างๆ มากมาย
เพื่อเป็นการระบายความกดดันทางธรรมชาติ
ทุกวันนี้ พวกท่านจึงต้องพบเจอคำสั่งมากมาย
เรียกว่า วัฒนธรรม ประเพณีย์ และกฏหมาย
ระเบียบวินัย ข้อปฎิบัติ พิธีกรรม ขั้นตอนต่างๆ
ที่คุณไม่รู้ ความหมายโดยแท้จริงใดๆ ที่เป็นเหตุผลแท้จริงได้
แต่สิ่งที่ พวกคุณเข้าใจ จริงแท้ คือความหิวในลำไส้ของเรา
เป็นความจริงของสัตว์โลก ทุกชีวิต ล้วนหลีกหนีไม่ได้
ต้องเสริฟ น้ำและ อาหารเข้าปากตัวเองทุกวัน โดยไม่รู้ตัวเองด้วยซ้ำ
ในแต่ละวันที่ผ่านไปนั้น ... ช่างไร้ความหมาย
คุณถูกการลงโทษด้วยความหิว คุณระบายมันออกมาเป็นอำนาจ
คุณไม่มีทางหนี คุณ เป็นเหยื่อของคำสั่ง เมื่อคุณได้ออกคำสั่ง
และเมื่อคุณต้องการให้ผู้อื่นทำตาม และกลัวในคำสั่ง ในกฎ
กฎนั้น สุดท้ายแล้ว ก็เป็นแค่อำนาจปลอมๆ ที่ได้รับผลมาจาก
คำสั่งของผู้สร้างโลก ... เรารู้แก่จิตวิญญาณ ลึกซึ้งดีที่สุด
ความหิวมันสอนเรามาตั้งแต่ เรายังไม่เกิดในท้อง พ่อแม่
นี่เอง คือความ จริง และหากใครอยากเอาชนะมัน
เหมือน พระพุทธเจ้า เมื่อในครั้งก่อนจะเข้าใจ ความจริง
เหมือนพระเยซูที่ ก่อนตาย ยังต้อง มีอาหาร มื้อสุดท้าย ..
เรา...เกิดมาเพื่อดำรงความหิว เพื่อ ตอบสนองอำนาจของ
ผู้สร้าง ที่หลงไหลใน รสชาติของอาหาร อย่างบ้าบอคอแตก
เราต้องกิน ก่อนที่เราจะหิว เพื่อ หนีเอาตัวรอด เพื่อเอาใจผู้สร้างกฎ
เราต้องนั่งเฝ้าห้องครัวไปจนแก่ตายไปข้างนึง
โอ้ นี่หรือ ชีวิต ที่เกิดมา สรุปได้เพียงเท่านี้
สั้นจริงๆ
18/08/2012
รูปแบบชีวิต
/เฝ้าบ้าน ห้องเช่า คอนโด ดูแลลูกหลาน ครอบครัว
/เฝ้ารถ อยู่กับรถ ซ่อมรถ ขายรถ
/อยู่บนฟ้า สนามบิน บนเครื่องบิน
/ขายของในร้านอยู่ในร้านค้า
/อยู่บนถนน
/อยู่ในตลาด
/อยู่ในวัด อยู่ในโรงเชือด
/อยู่ในร้านเน็ต ในโรงเรียน
/อยู่ในสำนักงานเขต โรพยาบาล สถานีตำรวจ กองทัพทหาร
/อยู่ในวัง
/อยู่ในป่า บนเกาะ กลางทะเล
/พเนจรไปเรื่อยๆ แบบนักท่องเที่ยว
/คุณมีชีวิตแบบไหน!? มันซ้ำๆ มั้ย นานแค่ไหนแล้ว
/อยู่ไหนก็ได้ถ้ามีเธอ !?
/อยู่ในถ้ำ บนต้นไม้ .. อันนี้ผมกำลังทำอยู่
เอาละผมอยากจะบอกว่า การอยู่ของชีวิตเรานั้น
แม้จะเลือกได้ยาก/อยู่ในคุก! เออ แต่เราก็สามารถเลือกได้ จริงๆนะ
แหกคุกออกมาสิ /อยู่ใน นรก หรือสวรรค์ /
คุณเลือกได้จริงๆ หรือ ผมว่า ไม่ได้
ผมจะลองพิสูจน์ ดูก่อนแล้วจะมารายงาน
17/08/2012

Skillet - Hero (Video)

Prototype 2 - monster

Prototype 2 : Alex Mercer Boss Fight on HARD and Ending(Spoilers)

best pc games

Tangled Ever After FULL MOVIE hd

ดูคลิบนี้ละคิดถึง น้องแอรี่ จังเลยครับเรารักกันในอิมวู (imvu)
beamcradle.com
สวัสดีบีมเครเดิล/ดีทำตูน เรียกสั้นๆว่า คานก็ได้ บีมก็ได้หรือตามใจจะ../เีครเดิล/โอเค/
ผมชอบที่ใช้อักษรตัว _le รับรองว่าดังระดับโลกแแน่ๆ บีทเทิล อีเกิล กูเกิล สุพจน์ลิทเทิล
และนาย บีมเครเดิล นายคิดได้งัยเนี่ยย/อย่าลืมไมเคิล กับสจ๊วตลิทเติ้ล หนูน้อยจอมน่ารักด้วยนะ ครับ
/อืมอาจจะมีอีกเยอะเลยล่ะ/แต่คงไม่ดังเพราะชื่อหรอกนะบีมเครเดิล/เรียกคานก็ได้ ตอนนี้ อาจจะขึ้นคาน/
เขาใช้กับผู้หญิงกันนะคำว่าคานเนี่ย/ได้ทุกเพศละครับ/คานนายขึ้นไปนอนบนคานไม่กลัว ขึ้นคานจริงๆหรือ/
ผมว่าไม่นะเหมือนคนนอนโลงศพต่ออายุมันแก้ๆกันไป/อ๋อ ได้ข่าวว่าโดนหมอฉีดยาอะไรนะ../ชื่อตัวยาผม
อาจจะลืมแต่ว่ามันเป็นยาฉีดผ่อนคลายเส้นสมองให้คลายตัวลงไป อันตรายมากผลกระทบทางร่างกายรุนแรง
เพราะมันไปรักษาเส้นในสมองโดยตรง แล้วก็หน้าเบี้ยวไปข้างนึงละ ถ้าคนเป็นประสาทจริงๆ
อาจจะเป็นหารรักษา แต่หากคนไข้ไม่เป็นนี่ ผลมันจะรุนแรงกว่านี้มั้ยไม่แน่ใจ/เข้าใจ จะฟ้องมั้ย/
พยาบาลตัวเล็กๆเองอย่าใส่ใจเลยผมยังไม่เป็นไรมาก ถ้าเป็นมากก็ไม่แน่/อืม ความจริงถ้ามีเวลาไปจัดการ
ให้เรียบร้อย เอามาเป็นเมียซะเลย จะได้ฉีดคืนเธอหลายๆเข็มหน่อย/ทะลึ่งจัง/
แวะมาเยี่ยมทำตูนเหรอ/ก็เห็นว่างมาน สถิติก็ลดไปเยอะเลยนี่ครับ/อืมไม่เท่าไรหายไปครึ่เดียว/
แค่เดือนเดียวหายไปครึ่ง/มันไม่มีอะไรให้ทำมากไปกว่านี้แล้วงัย มาไม่มาก็ช่างเถอะ แต่ก็จะส่งคนไปให้นะ/
ครับก็พอมีครับ/สินค้าเหรอคราวนี้/ครับ แต่ก็ไม่แน่อาจจะ การกุศล/ว๊า/ทำมัยละครับ/เสียดายนะสิ/
จะรวยบ้างไม่ได้รึงัยเนี่ย/...ก็คงยาก/ตรงไหน/ทุนแทบไม่มีเลย/อืม ขายแบบไปเลยดีมั้ย/ขายแบบแล้วจะรวยรึ
/งั้นก็ทำเพื่อการกุศลไปละกันงั้น/ยังไม่ถึงเวลาที่จะยอมแพ้สักหน่อย ก็เลยแวะมาเอาเพลงมาฝากนะครับ/
เพลงมันส์ดี นึกว่านายลืมที่นี่ซะแล้ว/ผมจะลืมได้หากผมเป็นบ้าไปจริงๆ/ขออย่าให้เป็นเลย/ครับ/
แต่ฉันก็ขอบใจที่นายเป็นห่วงฉันตอนที่นายจะโดนฉีดยา เพื่อรักษาเสียงกระซิบ นายกังวลว่า
ฉันจะเป็นอันตราย เลยต้องบอกพยาบาล แต่รู้มั้ย นั่นแหละยิ่งบอกเขาก็ยิ่งเชื่อว่านายบ้า/คับ
/นายละเอียดอ่อนกว่านักเขียนระดับโลกหลายคนรวมกัน คนหยาบๆพวกนั้นจะเข้าใจนายได้ยังงัย/
คุณเป็นอะไรมากมั้ยครับทำตูน/ก็นิดหน่อยนะเบลอ ทำอะไรบางอย่างแทบจำไม่ได้เลย/
ผมขอโทษที่ผมขัดขืนไม่ได้เลย/นายมันใจอ่อนเกินไปกับคนอื่น แต่ใจแข็งกับตัวเอง/
แล้วคุณทำตูนไม่แต่งนิยายต่อละรึครับ/สมองฉันตอนนี้เบลอๆ นะรอให้ตัวยามันหายบ้าก่อน
ตอนนี้มันยังทำให้ฉันนอนกระตุกเส้นตอนจะผล๋อยหลับอยู่เลย/ผมขอโทษ/นายไม่ผิดหรอก/
คนอ่านหนังสือน้อยเกินไปมั้ง อ่านนิยายน้อย ไม่เคยอ่านหนังสือที่เกิดจากการแต่งของคนๆ เดียว/
แต่พวกเขาก็ดูนิยาย ละครทีวีนี่ครับ/พวกนั้นมันมีภาพมีตัวดาราทำให้มันสมจริงเกินไป
พวกเขาไม่รู้ว่ามันเป็นการแต่งจากคนๆเดียวเหมือนกัน/พวกเขาแยกแยะไม่ได้/ใช่/สื่อเรา
ไม่เคยเอานักเขียนมาโชว์เลย/พวกเขาต้องการขายทุกอย่าง ละคร ดารา โฆษณา
ยกเว้นคนเขียนบทละคร พวกเขาจะดองเอาไว้ใช้งานเองเงียบๆ/ธุรกิจโจรชัดๆ/ใช่/ส่วนมากก็
เขียนจากเรื่องเล่าชาวบ้านคุยกันเอามาทำมันจึงแยกแทบไม่ออกว่ามันมาจากสคริบของคนๆเดียว
หรือมาจากตัวละครจริงๆกันแน่/พวกนี้ใช้จินตนาการน้อยมาก สมองแบบนี้ทำให้คนไทยออกแบบน้อยมาก
/โง่จัง/ทำใจ/ยอมรับครับว่า คนไทยคิดไม่เก่งเพราะอ่านหนังสือที่แต่งขึ้นมาน้อยมากๆ ส่วนมาก
มาจากการลอกเลียนความเป็นจริงบ้านๆทั่วๆไปมาเขียนบท/แต่หวังว่าวันนี้ที่เราคุยกันมันจะเปลี่ยนแปลง
พวกนั้นได้บ้าง/ครับผมว่าพวกนั้นติดตามท่านทำตูนอย่างใกล้ชิด/อืม วันนี้รีบหาความบันเทิงก่อนเถอะ/
ครับผมก็เครียดเรื่องเปลคาน แย่จัง/ผมเชื่อคุณนะ บีมเครเดิ้ล/ขอบคุณครับ
My Think

แก(จอยจะเรียกฉันแบบนี้)ถามตัวเองว่า..
แกรักใคร ระหว่างป้อมแฟนเก่า กับ
แก้วผู้หญิงที่แกแต่งงานด้วย...
แกตอบไม่ได้แกก็เลยแวะมาหาตัวเล็ก มาหาฉัน(จอย)
ถามแกบ้าง ... แกคิดว่า ใคร !?
ที่รักแกไม่ปล่อยให้แกต้องโดดเดี่ยวอยู่ตอนนี้
ไม่มีใครรักแกเลยสักคน...
แกคิดเองได้แล้วนะว่า...
แกจะทำยังงัยกับชีวิตของตัวเอง
...จอย รสสุคนธุ...