Sunset
พระอาทิตย์ขึ้น ตอนเช้า ชาวบ้านตื่นก่อน ฉันนอนไม่ขยับหลับไม่อยากตื่น แต่คิดถึงเวลาหลายวันคืน ไม่สดชื่น ระรื่น เหมือนผืนนา
กระโดดลงจากโซฟาไม้ พับผ้าห่มมั้ยก็จำไม่ได้ พุ่งพรวดพลาดออกจากในบ้านไป คว้ามอเตอร์ไซค์คันน้อยถอยเกียร์พลัน
เกียร์ไม่ว่างมันเข็นหน้าไม่ได้... มองเห็นไก่ แม่ลูก เดินเคียงคู่ แม่สบัดหน้าหาดู อยู่ที่ไหน ลูกก็รู้ว่าแม่หาอะำไร อาหารไง ละลูก รีบตามมา
คว้ากล้องจิ๋วราคาหมื่นสองกว่า ยืมเขามา ใช้ชั่วคราวคงไม่ขัด ไม่ต้องห่วงเลยเรื่องของความคมชัด โปรแกรมอัจฉริยะของกล้องจัด อยู่หมัดเลย
นิ้วกดๆ กดๆ และกดๆ มือบิดๆ บิดๆ คันเร่ง ตีนเหยียบๆ เหยียบๆ เบรกจอดๆ เมื่อเจอตำแหน่งถ่ายภาพที่ สะดวกสบาย
... ได้มาเท่านี้ เอย สำหรับเช้านี้นะ

































































































































































อยากจะอ่านคำบรรยายใต้ภาพกันมั้ยครับ ผมว่าภาพมันบอกเล่าตัวมันได้ดีกว่าผมนะ แต่ผมก็อยากจะพูดนะว่า สวยมาก ดูแล้วมีชีวิตชีวา มีกำลัง มีพลังชีวิต มีเวลาที่ยาวนาน
เหมือนต้นไม้เลย .. ถ้าคุณได้ลองมาอยู่แบบที่ผมอยู่สักคืนนะ คุณจะรู้สึกได้ลึกซึ้งมากขึ้น และผมเองก็เช่นกัน ถ้าได้อยู่ไปนานๆ แล้วดึงพลัง นั้นออกมาให้ คุณได้เห็นกันที่นี่
ก็จะดีมาก สิ่งที่คนมองข้ามไป มากมายพวกเขาไม่รู้ ว่ามันมีค่ามากมายขนาดไหน สำหรับคนอื่นๆ พวกเขาอยู่ที่นี่ เจอมันทุกวันจนชินตา จนดูเกะกะ รกหูรกตา
แต่สำหรับ ชาวเมือง คนที่ต้องอยู่ติดหน้าจอคอมพ์ ทำงานในอ๊อฟฟิส นอนห้องคอนโด ตึกสูง ทั่วโลก คนพวกนั้นไม่เคยสำผัสถึง ความเป็นส่วนตัว ที่กว้างใหญ่
เช่นแผ่นผืนนา สุกสายตาก็มีทิวแถวต้นไม้ยาวเหยียด360องศา แล้วเขาอยู่ตรงจุดศูนย์กลางของภาพที่สวยงามกว้างใหญ่นั้น ลมโกรกตลอด ความเย็นของผืนดิน
ท้องฟ้าเปิดโล่ง ก้อนเมฆก็ใหญ่โตมโหฬาร ตอนมีเมฆฝนมา เมฆดำดูน่ากลัวสยองขวัญขนหัวลุกซู่ ฟ้าจะปราณีกูมั้ยเนี่ยกูขับมอไซค์หลงมาที่ไหนกันเนี่ย คนเดียว
ผมก็ไม่ต่างจากผู้มาเยือนครั้งแรก แม้จะเกิดที่นี่ แต่ก็ไม่เคยออกจากบ้านไปทำนา นอกจากนั่งเฝ้าสาวๆ นั่งเย็บผ้า ... คราวนี้ผมจะดึงสิ่งเหล่านั้นมาชมเอง และเผื่อแผ่คุณด้วยนะ
ในสิ่งที่คนแถวนี้กลัวที่สุด คือคนบ้า และผมก็กลัวพวกเขา เพราะพวกเขา ไม่คบคนบ้า และอาจจะรุมกาทืบเอาด้วยสิ ... แต่พวกเขาอยากถ่ายรูปนะ ... ชอบมากๆ
เปลี่ยนแนวคิดที่จะเก็บภาพมากมายเอาไว้แต่เพียงในความทรงจำ มาเป็นภาพถ่าย ดีกว่านะ ... เพราะผมว่าง จริงๆนะ ถ้าทำอะไรได้ ทำมัยเราไม่ทำละ จะอยู่ิเฉยไปทำมัย
ร้อยชิบหายยย บ้าน พี่ชายกูมันเป็นช่างอลูมิเนียม มันเลยเอากระจกมาครอบทำบ้านให้เป็นตู้อบอากาศ .. บ้านพี่ แต่ละคนไม่ได้ใจผมเลยครับ แต่ละคนสร้างบ้านไม่ดูทิศดูทาง
ไม่สนแดดสนลม เอาแต่ความตามหนังสือตกแต่ง เหตุผลไม่ค่อยจะมี
ฺำMr.BeamCradle
08/07/2012